Zapis w testamencie – niedawno Sąd Najwyższy zajmował się sprawą zapisu, jaki pewna starsza pani sporządziła na rzecz wnuczki zapisując jej swoje mieszkanie.
Po śmierci babci spadek przypadł jej dwóm córkom, jako uprawnionym do dziedziczenia z ustawy. Wyrażona w testamencie wola babci została uznana przez sąd nie jako powołanie wnuczki do spadku, a jako ZAPIS TESTAMENTOWY.
ZAPIS W TESTAMENCIE (Art. 968 K.C.) To Rozrządzenie W Testamencie Na Podstawie Którego Spadkodawca Zobowiązuje Spadkobiercę Do Spełnienia Określonego Świadczenia Majątkowego Na Rzecz Oznaczonej Osoby.
Spadkobierca odpowiada za wykonanie zapisu. Kwestią którą zajmował się Sąd Najwyższy była granica tej odpowiedzialności. Co bowiem w sytuacji, gdy wartość przykładowego mieszkania przewyższa udział w spadku każdego ze spadkobierców?
Czy spadkobierca, który sam byłby uprawniony do zachowku (czyli spadkobierca z kręgu najbliższej rodziny) odpowiada do wartości nadwyżki ponad swój udział w spadku (art. 998 kc)? Czy może odpowiada jednak aż do wartości nadwyżki ponad swój zachowek?
Sąd Najwyższy stanął na stanowisku ochrony praw spadkobierców przed zapisobiercą. stwierdzając, że uprawniony do zachowku powołany do dziedziczenia ponosi odpowiedzialność za zapisy zwykłe i polecenia tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej wartość tego udziału spadkowego.
O dziedziczeniu ustawowym więcej na blogu TUTAJ.
(uchwała SN z dnia 8 września 2021 r., sygn. akt III CZP 7/21).